De krantenkoppen stonden er in de eerste seizoenshelft vol mee. Trainers van Limburgse amateurclubs klagen steen en been over het aantal blessuregevallen op de amateurvoetbalvelden in de regio. Wekelijks gaan er voetballers geblesseerd het veld af. Sommige teams moeten hierdoor noodgedwongen een beroep doen op onervaren jeugdspelers. Het kost de clubs punten en daarmee plekken op de ranglijst.
‘Jekerdal heeft goede papieren om zondag feest te vieren, maar kampt met blessures’, ‘Zorgen bij UOW’02 over ziekenboeg’, ‘Door blessures geteisterd Ysselsteyn net iets gelukkiger dan eveneens geplaagd BEVO’; het zijn zomaar wat koppen van Dagblad De Limburger in de afgelopen maanden. Exacte cijfers worden niet bijgehouden, maar uit een rondgang bij trainers en fysiotherapeuten lijkt het dit seizoen opvallend vaak ‘raak’ te zijn. Dit sluit aan bij landelijke gegevens van het RIVM. Daaruit blijkt dat het blessurerisico in amateurvoetbalwedstrijden is gestegen in de afgelopen twee jaar. Datzelfde geldt voor het aantal SEH-bezoeken door voetbalblessures.
Na corona-periode meer blessures
Prashant Komdeur, sportarts in het VieCuri Medisch Centrum, herkent zich in die cijfers. Sinds het einde van de coronapandemie ziet hij een stijging van het aantal blessures bij amateurvoetballers. Volgens de docent Sportgeneeskunde aan het Radboudumc in Nijmegen heeft dat voor een gedeelte met de lockdowns te maken. Sporten in groepsverband was in die periode niet mogelijk en uit onderzoek van het NOC*NSF blijkt dat veel mensen daardoor (tijdelijk) stopten met sporten.
Een drukke agenda
Komdeur: “Hun fysieke gesteldheid nam af en dat vergroot de kans op blessures als je weer begint. Daarnaast hebben mensen het drukker gekregen. De agenda raakt voller en tijd wordt schaarser. Voor een optimale lichaamsconditie moet je minimaal twee keer per week trainen, maar daar hebben steeds minder spelers de tijd voor”, zo stelt hij. Dit sluit aan op bevindingen van het Sociaal Cultureel Planbureau. Zij kwamen er eerder achter dat een groeiende groep Nederlanders moeite heeft om hun dagelijkse activiteiten te combineren.
Sporten staat niet meer op één
Volgens fysiotherapeut en FC Maasgouw-verdediger Nino Eijer hebben Limburgse amateurvoetballers hierdoor een slechtere fysieke conditie dan enkele jaren geleden. “Vroeger stond voetbal bij selectiespelers op één. Het geldt natuurlijk niet voor iedereen, maar tegenwoordig is de toewijding lager en zeggen spelers een training makkelijker last-minute af. Ze kunnen daardoor minder aan en lopen een groter risico om geblesseerd te raken”, zo legt hij uit.
Hoog aantal kruisbandblessures
In zijn praktijk helpt Eijer verschillende sporters, waaronder spelers van DFO’20, DESM en FC Maasgouw. Momenteel begeleidt hij bijvoorbeeld vijftien spelers met het herstel van een kruisbandblessure. “Dat is een opvallend hoog aantal en helaas zie je het ook bij de profs terug. Daar worden onder meer het presteren vanaf jonge leeftijd, en dus overbelasting, en het drukke speelschema, en dus oververmoeidheid, als redenen opgevoerd.” Verzekeringsgroep Howden bracht in de ‘Men’s European Football Injury Index’ dit jaar naar buiten dat het aantal blessures bij de profs significant steeg. Ook zij wijzen daarin op het drukke schema en het WK Voetbal.
Vermoeidheid of een verminderde conditie speelt een rol
Eijer analyseerde onlangs de kruisbandblessures waarmee hij persoonlijk werkt. Hij ontdekte een patroon: in veel gevallen was er vermoeidheid of een verminderde conditie in het spel. “Spelers zouden soms wat meer aan hun lichaam moeten denken. Laatst was er bijvoorbeeld een voetballer die zijn kruisband scheurde, terwijl het de dag ervoor laat was geworden. In mijn tijd waren we om middernacht thuis na een avond stappen. Maar nu vertrekken de jongens pas om dat tijdstip. Dan ben je de volgende dag nooit honderd procent wedstrijdfit”, aldus verzorger Jan Salmans van FC Oda. De Weertenaar die al 37 jaar soigneur is, ziet de huidige situatie met lede ogen aan. “’Soms zie ik jongens koud aan wedstrijd beginnen doordat ze geen goede warming up doen. Dat is vragen om problemen.”
Warming-up programma’s zoals FIFA 11+ belangrijk
Ook volgens Komdeur is de warming-up belangrijk in de preventie tegen blessures. “Je brengt dan het energieproces op gang en je spieren worden flexibeler. Daarmee neemt het risico op blessures af. Ik vrees echter dat het aantal blessures bij amateurvoetballers niet afneemt in de komende periode. De eerdergenoemde oorzaken zijn maatschappelijke kwesties, en die zijn niet zomaar verholpen.” De sportarts is wel actief bezig om nieuwe blessures te voorkomen. Zo wijst hij in het VieCuri-ziekenhuis amateurvoetballers met blessures op handige tips en promoot hij ‘FIFA 11+’, een opwarmings- en preventieprogramma van de FIFA. Het programma is een soort warming-up en is bedoeld om blessures te verminderen.
Balansoefeningen
Ook Eijer zit niet stil. In ‘de strijd tegen blessures’ heeft hij sinds vorig jaar een spreekuur bij FC Maasgouw. Iedere dinsdagavond kunnen leden, van selectiespelers tot de allerkleinsten, bij de fysiotherapeut terecht voor een snelle diagnostiek. “Degenen die net terug van een blessure zijn, of een mindere conditie hebben, pakken we op. Zij krijgen bijvoorbeeld extra loopvormpjes of balansoefeningen.” Bij alles probeert de verdediger de revalidanten bij de selectie te houden. “Voor voetballers is er niets vervelender dan vanaf de zijlijn toekijken terwijl je teamgenoten spelen. Mijn doel is om ze gemotiveerd en betrokken te houden bij de groep, anders gaat het vaak ten koste van de motivatie en dan loop je dus weer meer kans op blessures.”
Tekstsschrijver: Tim van Sintfiet
