‘Kankeronderzoek maakt een verschil; dat weet ik als geen ander’

Jan Winkelmolen werkte ruim veertig jaar als vrachtwagenchauffeur. Hij vervoerde kaas in onder meer Nederland, Duitsland en Frankrijk. Werk waar hij van genoot. “Inmiddels ben ik alweer veertien jaar met pensioen”, vertelt de Roggelnaar. “Maar ik verveel me geen moment. Sterker nog: ik heb vaak tijd tekort. Ik werk graag in onze tuin, houd van rijden in mijn oude jeep en ga graag op pad met mijn vrouw Riek. We zijn al 54 jaar getrouwd; zij is mijn steun en toeverlaat.” 

Donderslag bij heldere hemel 

Het nieuws dat Jan blaaskanker had, kwam zes jaar geleden als een donderslag bij heldere hemel. Hij vertelt: “Ik had al een tijdje bloed in mijn urine. Onderzoek in het ziekenhuis in Roermond toonde aan dat ik een tumor in mijn blaas had. Ik werd doorverwezen naar VieCuri, waar tijdens een operatie mijn blaas en prostaat werden weggehaald. Ik kreeg ook een stoma.” Na de operatie leek de kanker weg, maar in september 2019 bleek de ziekte toch weer terug. Vijf chemokuren en 33 bestralingen volgden. “Ik ben heel ziek geweest van die chemokuren. Maar na de chemo en bestralingen was de kanker wel stabiel. Tot vorig jaar zomer, toen bleek er ook een tumor in de nieren te zitten. Ook daar heb ik chemo voor gehad. Sinds januari dit jaar ga ik iedere twee weken naar VieCuri voor immuuntherapie. Ik voel me hier goed bij. Als het zo kan blijven, teken ik daarvoor!” Riek Winkelmolen geeft aan dat haar man steeds heel positief is gebleven. “Hij heeft nog geen enkele keer de kop in het zand gestoken. Tijdens de chemokuur was hij vaak misselijk, maar toch dwong hij zichzelf om te eten. Ook van het buiten zijn, knapt Jan erg op. Die instelling, dat maakt een groot verschil.”

‘Daar hoefde ik niet over na te denken!’

Ondanks zijn ziekte trekt Jan iedere week baantjes in het zwembad van Heythuysen. “Vroeger, toen ik jong was, was zwemmen een luxe. Ik heb geen zwemles gehad, maar het mezelf aangeleerd. Na mijn pensioen besloot ik iedere week baantjes te gaan trekken. Daar geniet ik van en ik blijf er fit bij.” Jan is onder behandeling bij internist-oncoloog Philo Werner. Toen zij hoorde dat hij graag 

zwemt, vroeg ze hem om mee te doen aan het Swim to Fight Cancer-evenement. Dit vond deze zomer plaats op meerdere locaties in Nederland. De Roggelnaar deed op 24 augustus mee aan de editie in Venlo. “Ik zei meteen ‘ja’. Daar hoefde ik niet over na te denken! Het ging ook maar om één kilometer; tijdens een gemiddeld zwemuurtje kom ik verder. Toen onze kleinzoon Vince hoorde van mijn plan, zei hij meteen dat hij samen met mij het water in wilde gaan. Hoe mooi is dat?”

Extra reden om mee te doen 

Dat Jan een bijdrage kon leveren aan kankeronderzoek was voor hem een extra reden om mee te doen. “Onderzoek naar nieuwe en betere behandelmethoden maakt een groot verschil; dat weet ik als geen ander. Zes jaar geleden gaf de dokter mij weinig hoop, maar ik ben er nog steeds. De immuuntherapie voor blaaskanker die ik nu onderga, is een relatief nieuwe ontwikkeling. Er wordt enorm veel vooruitgang geboekt bij kankeronderzoek.” 

Behandelingen steeds effectiever 

Dat bevestigt internist-oncoloog Philo Werner; ook zij deed mee aan Swim to Fight Cancer in Venlo. “Mijn motivatie was vooral geld ophalen voor kankeronderzoek, voor mensen die ik behandel. Ook speelt mee dat mijn zus Floor twee keer leukemie heeft gehad. Uiteindelijk is ze op haar 34ste overleden, aan de gevolgen van de behandelingen. Ik weet dus wat het inhoudt als iemand in je directe omgeving zulke zware therapieën moet ondergaan.” Volgens de VieCuri-specialist worden de behandelingen voor mensen met kanker steeds effectiever. “Maar chemotherapie - de meest voorkomende behandeling - en ook immuuntherapie hebben nog altijd veel bijwerkingen. Het is een uitdaging om met dit soort behandelingen een goede kwaliteit van leven te houden.” 

Onderzoek blijft nodig 

Toch zijn er duidelijke stappen gezet, weet de internist-oncoloog. “De behandelingen zijn nog steeds intensief, maar de bijwerkingen zijn in de loop van de tijd wel verminderd. Ook kijken we of medicijnen via injecties of tabletten mee naar huis kunnen. Dat is minder belastend dan wanneer patiënten naar het ziekenhuis moeten komen voor een infuus.” Nog een vooruitgang is dat de behandelingen steeds meer maatwerk worden. “We weten steeds meer over hoe een kankercel in elkaar zit en werkt. En we hebben meer inzicht in de subtypes kanker die er zijn. Door dit alles weten we beter welk middel werkt bij welke soort kanker. Want de ene kankersoort is de andere niet. Hierdoor kunnen we de ziekte gerichter aanpakken en voorkomen we dat patiënten (deels) onnodig wordt behandeld.” Ondanks alle vooruitgang is nog veel kankeronderzoek nodig. “We willen behandelingen nog effectiever en minder belastend maken voor patiënten. Vooral door nóg meer informatie te krijgen over de tumoren, waardoor we beter kunnen voorspellen of een behandeling werkt.” Dit zorgt voor saamhorigheid Dat zoveel mensen zich inzetten voor een jaarlijks evenement als Swim to Fight Cancer vindt de specialist een mooie ontwikkeling. “Deelnemers laten hiermee zien dat ze geven om de mensen die kanker hebben, dat het hen raakt. Als iemand anders ziek is, kun je vaak weinig doen. Door het water in te gaan, kan dat wél. Zo’n evenement zorgt voor saamhorigheid. Het laat zien dat mensen met kanker er niet alleen voor staan.”