Toon Hermans Huis Venray
In maart 2022 opende het Toon Hermans Huis een locatie in VieCuri Venray. Mensen die kanker hebben of hebben gehad, kunnen hier terecht voor begeleiding en ondersteuning. De vestiging in Venray biedt ambulante zorg: ze gaan bij de mensen thuis langs. De drempel voor het vragen van hulp blijft zo laag.
VieCuri Venray heeft een ruimte beschikbaar gesteld van waaruit het Toon Hermans Huis werkt. Het is de bedoeling dat artsen en verpleegkundigen hun patiënten wijzen op de vrijwilligers van het Toon Hermans Huis.
www.toonhermanshuisnoord-limburg.nl
Ans: "De vooruitzichten waren niet best"
Ans Jacobs uit Veulen, net 59, was een van de eerste ex-patiënten die in april bij het Toon Hermans Huis Venray aanklopte voor steun. Vrijwilliger José Jeuken werd aan Ans gekoppeld. Ze biedt een luisterend oor en denkt met Ans mee om de regie over haar leven weer op orde te krijgen. En dat lukt heel goed.
In augustus 2021 hoorde Ans, nota bene op haar verjaardag, dat zij longkanker had. “Dat was echt schrikken, de vooruitzichten waren niet best. In oktober ben ik toen met een chemokuur begonnen, daar heb ik er drie van gehad. Zwaar hoor, ik werd er misselijk van en m’n conditie ging sterk achteruit. Hierna volgde een scan waaruit bleek dat de tumor er nog zat. Vervolgens zijn we met bestralingen gestart: iedere dag behalve het weekend en dat vijf weken achter elkaar. Maar het werkte gelukkig wel. Uit een scan eind maart bleek dat de tumor weg was. Natuurlijk ben je dan heel erg opgelucht. Je wordt genezen verklaard. Ze zeggen ‘succes en houdoe’ en dan sta je buiten. Van nazorg is eigenlijk geen sprake, op een check drie maanden later na, die er gelukkig ook goed uitzag.
Voor mij voelde dit een beetje raar. Sterker, de paniek sloeg toe: wat nu? Je moet jezelf terugvinden, daar komt het op neer. En dat werkt beter met iemand die wat verder van je afstaat dan met je eigen kinderen. Ik zag in april bij VieCuri een folder liggen van het Toon Hermans Huis en meldde mij daar als één van de eerste ex-patiënten. Vrijwilliger José Jeuken werd aan mij gekoppeld en daar ben ik heel blij mee. In het begin kwam zij twee keer per week, nu één keer. José luistert en geeft ook advies. We praten over van alles en nog wat. Op mijn verjaardag in augustus heb ik in een app de afgelopen periode als volgt verwoord:
‘En dan ineens ben je ‘beter’. Je conditie is nihil. Je zit maar wat te zitten. Je wilt van alles, maar kunt niks. De muren komen op je af. Je schakelt noodgedwongen hulp van buitenaf in. Superblij met José van het Toon Hermans Huis. Je moet geduld hebben zeggen ze: “Het is niet niks wat je hebt meegemaakt en dat ga je nu pas verwerken.” Maar wat is dat moeilijk, ‘geduld hebben’. Je hoofd wil sneller dan je lijf. Zo frustrerend en een eenzaam gevecht. Nooit gedacht dat je je zo alleen kunt voelen.’
Maar het gaat nu dus goed. Ik volg intensief fysiotherapie om m’n conditie weer op peil te krijgen. Sinds kort werk ik weer bij Buurtdiensten, een zusje van Buurtzorg, waar ik schoonmaak. Ik zit nu op vijf van de zeven cliënten die ik vroeger had. We zijn prima op weg, maar ik hoop wel dat José nog even wil blijven. Ik heb veel aan haar. En dat zal voor anderen die ook steun krijgen van de vrijwilligers van het Toon Hermans Huis net zo zijn.”
''Het uiten van gevoelens is vaak lastig''
Nel Steegh werkte als verpleegkundige in VieCuri maar liefst vijftig jaar met mensen die een vorm van kanker hebben. Ze is nauw betrokken bij de training en begeleiding van de vrijwilligers van het Toon Hermans Huis. Sterker nog, ze stond aan de wieg ervan.
Ze is enthousiast over de ambulante werkwijze van het Toon Hermans Huis in Venray. Ambulant betekent in dit geval dat dat de vrijwilliger bij je thuis komt. “In de vertrouwde thuissituatie hopen we dat we de patiënten en hun naasten beter kunnen ondersteunen. Het is heel belangrijk dat mensen tijdens het ziekteproces, en ook daarna, goed begeleid worden. En dan niet alleen de zieke zelf, maar zeker ook de mensen om hem/haar heen. Mensen die ziek zijn, durven daar vaak niet goed over te praten, bang om hun naasten pijn te doen, terwijl ook voor de naasten het uiten van hun gevoelens vaak lastig is.”
Nel voorziet een steeds grotere vraag naar met name ambulante voorzieningen in de kankerbestrijding. “Kanker wordt steeds meer een chronische ziekte. Er zijn veel meer therapiemogelijkheden, zodat de ziekte langer en beter onder controle kan worden gehouden. Het aantal ziekenhuisbezoeken en therapieën neemt toe. Voor patiënten betekent dat elke keer weer spanning over het resultaat van de therapie. Ze willen over hun ziekte en behandeling kunnen praten, er vragen over stellen, emoties uitdrukken. Kortom, mensen moeten hun verhaal kwijt kunnen. De vrijwilliger van het Toon Hermans Huis kan een luisterend oor bieden bij de mensen thuis. Zo draag je er ook aan bij dat mensen minder afhankelijk worden van het ziekenhuis en dat lijkt me heel gezond!”
Vrijwilliger José Jeuken: ''Het is fijn om mensen die kanker hebben (gehad) te mogen ondersteunen''
Toen José Jeuken vorig jaar een oproep zag waarin het Toon Hermans Huis Venray vrijwilligers vroeg, was ze meteen enthousiast. Met ruime werkervaring in de psychiatrie, grotendeels als casemanager, brengt José kennis en inzichten mee bij de begeleiding van mensen in hun thuissituatie. “Het is fijn dit proces, voor mensen die kanker hebben of daar net genezen van zijn, te mogen ondersteunen.”
Bij het Toon Hermans Huis Venray werken achttien vrijwilligers, zij volgden een uitgebreide training door de vakgroep Medische Psychologie van VieCuri. José ziet graag dat er meer bekendheid komt voor het werk van het Toon Hermans Huis. “Een artikel als dit kan daaraan bijdragen. Nog lang niet iedereen weet ons te vinden. Binnenkort starten wij, samen met de huisarts die het Toon Hermans Huis Venray ondersteunt, een intervisiegroep. Je leert dan van elkaars ervaringen en gaat als team ook beter functioneren.”
