Josine Fakkeldij: “Zowel Maan als Roos hadden op heel jonge leeftijd vaak maandelijks minstens één keer een flinke oorontsteking, met alles erop en eraan. Echt pittig. Gelukkig was dat meteen over ná de behandeling.”
Slapen op de bank
Een kind met oorontsteking is koortsig en heeft oorpijn, wat tot veel huilen leidt. Je behandelt het met antibiotica en kunt in die tijd niet op het ontstoken oor liggen, dat is veel te gevoelig. Josine: “Een klein kind snapt dat nog niet, dus haal je haar uit bed en leg je ze tegen jou aan, jijzelf slaapt dan op de bank. Zo valt je dochter uiteindelijk in slaap. Als je dat een aantal nachten per maand meemaakt, word je daar behoorlijk moe van verzeker ik je. Goed slapen is er natuurlijk niet bij op deze manier. En dat geldt ook voor je kind. De vermoeidheid gaat dan ook een rol spelen en zo wordt het een beetje van kwaad tot erger.”
Controle
Bij Maan zijn de buisjes op 1-jarige leeftijd geplaatst. Het werkte zoals gezegd meteen. “Recent bleek bij controle dat er, nu de buisjes uitgegroeid zijn, weer vocht in haar oortjes zit, waardoor ze nu voor de tweede keer buisjes heeft. Ook dat is gelukkig zonder problemen verlopen.”
Doorverwijzing
Bij Roos heeft het helaas wat langer geduurd. Toen zij een half jaar oud was, kreeg ze oorklachten. Josine: “Maar ze was al twee toen ze, afgelopen juni, bij de KNO-arts terechtkwam en werd geholpen. Het traject via de huisarts is veel te lang geweest. De doorverwijzing naar de KNO-arts mag van mij wel wat soepeler verlopen.”
De dag van de operatie
“Met Roos zijn we trouwens naar Venray gegaan, de wachttijd was daar iets korter. ’s Morgens vroeg meld je je dan. Roos zag de ingreep helemaal niet zitten. Ze krijste echt alles bij elkaar. We hebben samen wel de voorbereidingsfilmpjes bekeken, maar daar werd ze niet echt enthousiaster door. Uiteindelijk kregen we haar toch wat rustiger en konden we haar, met hulp ook van een verpleegkundige, omkleden met een operatieschortje om en zo. Toen ze het kapje op kreeg, ging ze onder narcose. Als ouder loop je dan naast haar bed mee tot aan de OK, heel fijn. De ingreep zelf duurt maar kort, binnen een kwartiertje is het gebeurd. In beide oren zijn dan buisjes geplaatst. Die zijn trouwens zo klein, je ziet er van buiten niets van.
We gingen daarna naar de kamer terug waar we eerder waren. Roos kwam hier weer bij. Na een tijdje kreeg ze wat te drinken en te eten. Toen dat goed ging, mochten we naar huis. Sindsdien zijn de problemen over. Elk half jaar is er een controle, we hebben net de eerste gehad. Het ziet er gelukkig allemaal rustig uit.”
‘Het is geen zware ingreep, neem de klachten serieus’
Het plaatsen van buisjes bij vooral jonge kinderen, is één van de meest voorkomende chirurgische ingrepen in Nederland. Bij VieCuri gaat het gemiddeld om 200 tot 300 kinderen per jaar bij wie de KNO-arts trommelvliesbuisjes inbrengt.
Gaat het bij buisjes altijd om kinderen? Veronique van den Heuvel-Verhaegen, KNO-arts: “Meestal wel. Het kan ook bij volwassenen voorkomen, maar veel minder. We behandelen het dan poliklinisch, onder lokale verdoving. Het is geen zware ingreep, maar kinderen gaan er wel even voor onder narcose.
Irritatie
Buisjes worden ingebracht als de buis van Eustachius niet goed werkt. Er ontstaat dan een onderdruk in het middenoor, waardoor het slijmvlies geïrriteerd raakt en vocht gaat afscheiden. Dat vocht maakt dat je minder hoort en soms last hebt van looporen en oorpijn. Het tekort aan beluchting verhelpen we door het plaatsen van beluchtings-buisjes.
Oplossing
Wanneer kinderen ouder worden, gaat de buis van Eustachius doorgaans beter functioneren, zodat er minder snel vocht in het middenoor ontstaat. In de meeste gevallen lost het probleem zich dus vanzelf op. De buisjes zijn een oplossing die tijdelijk nodig is en ze groeien na verloop van tijd spontaan uit. Als het kind ouder is en de buis van Eustachius functioneert nog niet normaal, dan worden nogmaals buisjes geplaatst, soms zelfs meerdere keren.
Gaatje
In uitzonderlijke situaties kan er een gaatje in het trommelvlies over blijven. Bij duiken of onderwater zwemmen kan dan een loopoor optreden. Met dopjes in je oren zwemmen is dan de oplossing. Ook kunnen we in zo’n situatie operatief het trommelvlies sluiten, als het kind oud genoeg is.”
Merijn stelt kinderen en ouders op hun gemak vóór de ingreep
Merijn van der Ven-Berger werkt als medisch-pedagogisch zorgverlener bij VieCuri in Venlo, waar ze op de kinderafdeling kinderen en ouders ondersteunt in het vóór en na traject van een ingreep.
Wat doe jij precies bij de afdeling Keel-, Neus- en Oorheelkunde (KNO)? Merijn: “Veel kinderen komen voor het knippen van de keel- en/of neusamandelen of het plaatsen van buisjes. Het zijn beide kortdurende ingrepen, waarbij het kind meestal dezelfde dag weer naar huis gaat.
Filmpjes voor kinderen
Onze taak is om kinderen zoveel mogelijk op hun gemak te stellen voor de ingreep later op die dag. Dat doen we vooraf door het kapje te demonstreren dat de kinderen op krijgen bij de narcose. Verder nemen we door wat er bij de ingreep gebeurt en beantwoorden we vragen van ouders en kinderen. We hebben ook een aantal voorbereidingsfilmpjes opgenomen die thuis al bekeken kunnen worden. Zeker ons kindvriendelijke animatiefilmpje werkt heel goed.
Voldoening
Na afloop van de ingreep zijn wij er ook voor het bieden van ondersteuning waar nodig. Het geeft veel voldoening als een kindje aanvankelijk helemaal niets wil en het dan tóch lukt om hem of haar rustig te krijgen, het kapje op te zetten, het OK-jasje aan te doen en de zetpil (als pijnmedicatie) te plaatsen.”