Revalidatie na een bedrijfsongeval

De bouwlift stond naast zijn eigen huis in Venlo, waar hij al jaren werkt aan de constructie van een nieuw te bouwen pand. Mario: ‘Ik weet nog dat ik ons huis in rende en tegen mijn vrouw riep ‘Ongeluk, duim eraf’. We bleven verder heel nuchter. We hebben de duim die in het gras lag opgepakt en in een theedoek gedaan. Daarna zijn we naar VieCuri gereden, gelukkig niet heel ver weg van hier en hebben we ons op de Spoedeisende Hulp gemeld.

We werden in een aparte wachtruimte gezet in afwachting van een plastisch chirurg die moest worden opgeroepen. Op dat moment van rust, dat je even niets kunt behalve afwachten, begon ik pas de pijn te voelen. Heel apart, maar er giert zoveel adrenaline door je lijf dat je het eerder gewoon niet merkt. Ik heb toen meteen morfine gekregen tegen de pijn. Veel bloed heb ik trouwens niet verloren.

Afstoting dreigde

Omdat de chirurg langer op zich liet wachten dan gedacht, werd Mario - met de duim veilig in ijs verpakt -, per ambulance naar Maastricht vervoerd. Daar volgde meteen een ingreep waarbij de duim in een paar uur durende operatie opnieuw aan de hand werd bevestigd. Terug op de recovery zag Mario zijn duim helaas snel zwart worden: afstotingsverschijnselen. Mario: ‘Er was iets misgegaan en dan moet je snel handelen, anders ben je te laat. Nieuwe operatie dus. Aders en bloedvaten zijn daarbij opnieuw aangelegd. Ook zijn er pinnen in de duim geplaatst, voor de aanhechting. Om het uur werd gecheckt of de duim niet opnieuw zwart werd, ook ’s nachts. Gelukkig ging alles goed nu. Na vijf dagen Maastricht mocht ik naar huis.

We zijn toen snel begonnen met een revalidatietraject via de fysio-handtherapeut van VieCuri en via Adelante. Twee, drie keer per week ging ik daarheen om te oefenen en stijfheid van de hand te voorkomen. Knijpen, strekken, masseren van hand en duim, dat werkte prima. Steeds verder kon ik mijn hand dichtknijpen. Dat moest ook wel, want als ZZP-er kun je niet al te lang niets doen. Na vier weken ging ik voorzichtig weer aan het werk.’

Begin juni volgde een derde ingreep, nadat deze twee keer was uitgesteld door corona. Een laatste pin werd daarbij verwijderd en er is een pees verlegd zodat Mario z’n duim beter kan buigen.

Mario, ná deze laatste ingreep die goed verliep: ‘Ik ben echt heel goed geholpen door de artsen en verpleegkundigen in Maastricht en bij VieCuri. Hulde aan de zorg.’

Xavier Keuter werkt als plastisch chirurg bij VieCuri en is nauw betrokken bij het hand- en polscentrum. Daarnaast is hij werkzaam in het MUMC+ in Maastricht. In het hand- en polscentrum werken diverse medische disciplines nauw samen waaronder orthopeden, traumatologen, plastisch chirurgen, revalidatie artsen en handtherapeuten. In teamverband 
bespreken zij de vaak complexe casussen om de patiënt zo optimaal mogelijk te ondersteunen en begeleiden.

We spreken Xavier Keuter een dag nadat bij Mario Wassenberg een derde ingreep 
plaatsvond. Is de derde ingreep goed gelukt? Xavier Keuter: ‘Zeker. We hebben meneer Wassenberg gisteren al naar huis kunnen sturen. Er zijn drie zaken aangepakt bij deze correctie-operatie: er is een pin verwijderd die eerder was aangebracht en niet langer nodig was. Daarnaast is er een plaatje weggehaald met ook wat botfragmenten op het vlak van de handpalm en pink. Destijds zat daar een breuk. En ten derde hebben we een pees verlegd van de ringvinger naar de duim. Deze zogenaamde oppervlakkige pees kun je in principe missen bij de ringvinger en maakt dat de duim van Mario beter kan bewegen. 

Xavier Keuter: ‘Ik weet nog dat meneer Wassenberg binnenkwam in Maastricht en zei “Dit heeft een wonder nodig”. Na de operaties ben ik meer dan tevreden met het resultaat en dat geeft echt voldoening. Meneer Wassenberg heeft na zijn eerste operaties er veel voor moeten laten, ondanks dat hij graag weer aan het werk wilde. Nu moet hij na zijn derde operatie veel oefenen en dat doen we met hulp van de handtherapeuten. De hersenen van Mario worden getraind en opnieuw geprogrammeerd om zijn duim te laten bewegen. Het lijkt complex, maar het werkt. Uiteindelijk gaat dat een automatisme worden, maar dan zijn we maanden verder.

 fysio-handtherapeut werkt Mark Topeeters met patiënten die herstellen na een ingreep. Zo startte hij vorig jaar zomer ook het revalidatietraject met Mario Wassenberg. 

Mario raakte zijn duim kwijt, maar deze kon weer worden aangezet dankzij een operatie. Om de functie van de duim zo optimaal mogelijk te krijgen na zo’n groot trauma, is het van belang vrijwel direct te starten met handtherapie. Mark: ‘Het is echt zo dat hoe eerder je begint met oefenen na een ernstige ingreep, hoe groter de kans op succes. Honderd procent resultaat behalen in de zin dat je weer net zoveel kunt als voorheen is lang niet altijd mogelijk. Ons doel is om de functie en de belastbaarheid in zulke mate te herstellen, dat de patiënt weer alles kan doen wat hij daarvoor ook kon.
Bij Mario moesten we zijn duim ontzien, die moest eerst weer aanhechten. Op dat moment zijn we vooral bezig met het optimaliseren van de functie van de overige vingers zodat de conditie van de hand beter is als de duim weer belast mag worden. Na de operatie kwam Mario ongeveer een maand lang, twee keer per week bij mij voor handtherapie. Maar bij 
dit soort complex letsel is vaak meer nodig.
Op het moment dat er multidisciplinaire revalidatie nodig is, verwijzen wij de patiënt naar Adelante: een revalidatiecentrum met een dependance binnen VieCuri. Hier stelt de revalidatiearts een behandelplan op, gericht op de hulpvragen van de patiënt. Samen met de handtherapeuten, maatschappelijk werk en psychologie zorgen zij voor de verdere begeleiding naar een functioneel herstel.