De ouders van Khlousi verhuizen vanwege de burgeroorlog in Syrië in 2015 naar Nederland; zelf woont hij van 2015 tot 2018 in Libanon. Als hij in Syrië zou zijn gebleven, dan moest hij gedwongen in dienst bij het leger. Op dat moment lukt het niet om naar zijn ouders in Venray te verhuizen. In 2018 is er meer verdrietig nieuws: zijn moeder is terminaal ziek en wordt met leveren darmkanker opgenomen in VieCuri. Khlousi’s moeder heeft op dat moment nog één laatste wens; haar oudste zoon weer zien.
Visum
VieCuri-medewerker Mohamed Aoussar spreekt Arabisch en wordt via-via in contact gebracht met het Syrische gezin. “Ik sprak met de vader van Khlousi en vroeg of ik iets voor hen kon betekenen in deze lastige tijd. Hij vertelde dat zijn oudste zoon, Khlousi, in Libanon in een vluchtelingenkamp zat. Omdat hij op het moment van de verhuizing al meerderjarig was, kon hij niet mee naar Nederland. De wens van de moeder om hem nog één keer te kunnen zien, raakte me. Ik was politiek actief in Venray en besprak met lokale politici of we iets konden betekenen voor dit gezin. Uiteindelijk is het dankzij de inzet van de lokale politiek, de burgemeester van Venray en ambtelijke ondersteuning gelukt om Khlousi op basis van een humanitair visum naar Venray te krijgen, zodat hij afscheid kon nemen van zijn moeder.”
Praktijkervaring opdoen
Khlousi krijgt een visum voor één maand; in die tijd is hij dag en nacht bij zijn moeder, die helaas op 20 juni 2018 op 48-jarige leeftijd overlijdt. Na haar overlijden meldt Khlousi zich aan als vluchteling in Ter Apel. Hij vertelt: “Ik ben toen direct gestart met het leren van Nederlands. Dat was best moeilijk, maar ik wilde in Venray wonen met mijn vader, broertjes en zusje. Het was altijd al mijn droom om apotheker te worden en in Syrië studeerde ik daarvoor af. Daarom besloot ik te solliciteren bij VieCuri. Mijn Syrische diploma als apotheker was hier echter niet geldig. Maar ik werd wel aangenomen als apotheker-assistent. Ik wil nu veel praktijkervaring opdoen en doorgroeien in mijn vak.”
‘Pak je kansen’
Het bevalt Khlousi heel goed in Venray en bij VieCuri. Voor zijn werk komt hij regelmatig op de IC, waar zijn moeder tijdens haar zware ziekbed werd verpleegd. “Dat is soms wel lastig, want mijn moeder zit diep in mijn hart.” Khlousi is echter altijd vrolijk en kijkt positief tegen het leven aan. Juist dat valt VieCuri-medewerker Mohamed Aoussar op. Hij vertelt: “Khlousi heeft zoveel meegemaakt. Zijn land is verscheurd door oorlog, hij moest vluchten en heeft zijn moeder op jonge leeftijd verloren. Toch komt hij altijd binnen met een grote glimlach, hij groet iedereen en heeft de Nederlandse taal snel onder de knie gekregen. Hij is wat mij betreft een voorbeeld voor veel mensen. Maak wat moois van je leven, pak je kansen. Khlousi heeft zoveel drempels overwonnen. Binnen drie jaar in Nederland heeft hij een goede baan in het ziekenhuis. Al het leed heeft hem in positieve zin gemotiveerd, dat vind ik zelf heel inspirerend.”
VieCuri-medewerker Mohamed Aoussar: ‘Khlousi is wat mij betreft een voorbeeld voor veel mensen. Maak wat moois van je leven, pak je kansen.’
