Pneumothorax

Inleiding

U bent opgenomen op de afdeling Longgeneeskunde voor de behandeling van een pneumothorax, ook wel een klaplong genoemd. Hier vindt u informatie over deze aandoening en de leefregels na een klaplong.

De longen

De longen zijn omgeven door de zogeheten pleurabladen. Dit zijn twee, dunne flexibele vliezen. Eén vlies bekleedt de longen, het andere vlies de binnenkant van de borstkaswand. Normaal glijden deze twee vliezen soepel over elkaar door een dun laagje vloeistof ertussen. De ruimte tussen deze twee vliezen wordt de pleuraholte genoemd.

Wat is een pneumothorax?

Bij een klaplong stroomt er lucht in de pleuraholte. De druk in de holte neemt toe en de long klapt samen.

Wat zijn de oorzaken van een pneumothorax?

In de meeste gevallen ontstaat een klaplong spontaan, zonder aanwijsbare oorzaak. Bij mannen komt een klaplong vaker voor dan bij vrouwen. Er is een piek in het voorkomen in de leeftijd tussen 16 en 25 jaar. Lange, dunne, lichte mannen hebben een verhoogde kans op een klaplong, evenals rokers. Ook duiken met perslucht of vliegen zonder drukcabine is een risico. Daarnaast kan een klaplong het gevolg zijn van een ongeluk of een messteek. Ook kan een klaplong ontstaan als gevolg van een longaandoening, zoals longemfyseem of taaislijmziekte (Cystic Fibrosis). Tenslotte kan een klaplong ontstaan als complicatie na een ingreep door een arts.

Wat zijn de klachten bij een pneumothorax?

De klachten bij een klaplong ontstaan meestal vrij plotseling, pijn aan de aangedane zijde, samengaand met benauwdheid. De pijn begint met steken, maar kan later ook continu aanwezig zijn. De meeste klachten verminderen binnen een dag, zelfs als er niets aan de klaplong is gedaan.

De behandeling

De soort behandeling hangt af van de grootte van de klaplong.

Kleine klaplong

Als de long slechts een klein stuk is ingeklapt, is rust houden voldoende. De long zal dan vanzelf ontplooien.

Grote klaplong

Bij een grotere klaplong is een ingreep nodig. Afhankelijk van de oorzaak zijn er meerdere mogelijkheden:

• Drainage: afvoeren van de lucht uit de pleuraholte. Tussen twee ribben door wordt een drain (dunne slang) in de pleuraholte gebracht. Dit gebeurt onder lokale verdoving. Gedurende enkele dagen wordt er aan deze drain gezogen middels een zuigsysteem, waardoor de lucht in de pleuraholte verdwijnt. Als alle lucht is verdwenen uit de pleuraholte wordt de drain weer verwijderd.
• “Plakken” van de long (pleurodese): er wordt talkpoeder in de pleuraholte gebracht (talkage). De kans op herhaling van een klaplong is dan kleiner. Doordat het talkpoeder een ontstekingsreactie opwekt, plakken de longvliezen als het ware aan elkaar.

Omdat deze ingreep pijnlijk kan zijn, krijgt u voor de behandeling voldoende pijnstilling. Dit kan via een ruggenprik of korte algehele anesthesie (narcose). U gaat hiervoor naar de behandelkamer, de recovery of de operatiekamer. Het kan zijn dat u hiervoor nuchter moet zijn. De arts en/of verpleegkundige informeren u hier tijdig over. Als de pijnstilling voldoende is doet de arts de pleurodese.
Na het “plakken” van de long kan de kortademigheid enige tijd toenemen en kan er koorts optreden. Deze klachten duren meestal maar kort.
Als na verloop van tijd blijkt dat de klaplong niet uit zichzelf geneest, kan er een operatie plaatsvinden. Uw behandelend specialist informeert u hierover.

Leefregels na een klaplong

Het is belangrijk na de behandeling van de klaplong voldoende rust te nemen. Dit betekent gedurende de eerste twee weken na de behandeling van de klaplong:

• Niet intensief sporten
• Geen zwaar (huishoudelijk) werk doen
• Niet persen
• Niet vliegen
• Niet duiken; dit wordt afgeraden voor de rest van uw leven

Activiteiten als lopen en fietsen moet u langzaam opbouwen.

Roken

Als u rookt kunt u het beste stoppen. Als u stopt is de kans om opnieuw een klaplong te krijgen kleiner. Meer informatie kunt u vragen aan uw longarts.

Vragen

Heeft u na het lezen van deze informatie nog vragen? Stel uw vragen tijdens het eerstvolgende bezoek of bel naar: